Tim Hofman blikt terug op ernstig ongeluk: 'Dood de hand geschud'

'Een mooie dag!' zo begint Tim zijn post, waarin hij ook een foto van zijn gehavende, jongere zelf deelt. 'Vandaag om 11:00 uur is het twintig jaar geleden dat ik wakker werd op het asfalt. Ik zag niks, want mijn ogen zaten vol met bloed door de snee op mijn neusbrug en m'n lichaam was in zodanig in shock dat ik niks voelde. 'Ben ik nu dood?' vroeg ik kalm aan een vrouw van wie ik nog steeds niet weet wie ze is. 'Nee', zei ze. 'Wat gebéúrt hier dan?'"

Tim omschrijft hoe hij met zijn fiets overstak op een kruispunt. Terwijl hij voorrang had, reed een automobilist 'dwars door hem heen'. 'Hij had ruzie met zijn vrouw, hoorde ik achteraf', pent Tim. 'Voorruit gekopt, stukje vliegles, asfalt gekust. Het slechte nieuws: ik lag volledig in puin. Het goede nieuws: ik leefde nog. Pure mazzel, volgens de ambulancebroeder.' 

De BOOS-maker vindt het twintig jaar na dato een goed moment om bij zijn ongeluk stil te staan. 'Het voelt sinds die dag alsof ik de dood even een hand heb mogen schudden, maar ook meteen weer afscheid nam omdat ik niet toe was aan een innige vriendschap. Ergens ook geneuzel natuurlijk; de dood komt en gaat als-ie zin heeft, daar heb je verder bijster weinig over te zeggen.' Dit ondervindt Tim, zeker als presentator van Over Mijn Lijk, helaas vaak genoeg aan den lijve. 'Ook bij heel jonge mensen.'

Anno 2023 is de impact van dat ongeluk nog merkbaar, vervolgt Tim. 'Die opgedrongen flirt met het idee van sterfelijkheid is me altijd bijgebleven. Tekenend geweest. Dus vandaag eens te meer een blijk van waardering voor mijn geliefden, mijn baan, al het leuke en gewoon het simpele feit dat voor niks de zon weer op kwam. Daar kun je nooit overvloedig in zijn.' 

Ruim tien miljoen mensen zagen op YouTube in BOOS hoe een aantal vrouwen de beerput opentrok door hun verhaal te doen aan Tim Hofman. Twee van hen blikken terug op een roerig jaar: